reforma

Od 2018 roku Polakom opiekę zdrowotną zapewni Narodowa Służba Zdrowia. Będzie finansowana z budżetu państwa i obejmie wszystkich pacjentów, w tym także wykluczonych przez obecny system, którzy nie mają obecnie prawa korzystania z pomocy medycznej opłacanej ze środków publicznych.

Zmiany nastąpią w 5 głównych obszarach, którymi są:

1. system zarządzania i finansowania opieki zdrowotnej,
2. organizacja leczenia szpitalnego,
3. zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia,
4. podstawowa opieka zdrowotna,
5. zdrowie publiczne.

Resort zdrowia planuje zmianę sposobu finansowania służby zdrowia. Środki na jej funkcjonowanie znajdą na rachunku Państwowego Funduszu Celowego „Zdrowie”. Będzie on częścią budżetu państwa, a środki rozdysponuje minister zdrowia.

Państwo będzie systematycznie zwiększać nakłady finansowe na służbę zdrowia – do 6% PKB w 2025 roku.  

Nowy sposób finansowania obejmie także szpitale, które częściowo będą „zabudżetowane”. Zamiast dotychczasowego finansowania pojedynczych hospitalizacji i procedur otrzymają ryczałt na leczenie pacjentów w określonych zakresach.

Resort utrzyma system sprawozdawczy, który pokazuje wyniki działalności placówek. Pozostanie także możliwość konkursowego kupowania świadczeń, która umożliwia działanie w publicznym systemie m.in. jednoprofilowym szpitalom.

Same szpitale podzieli się na trzy stopnie działalności, tworząc sieć placówek o różnych poziomach wykonywanych zakresów świadczeń. Szpital pierwszego stopnia będzie odpowiadał kilkuoddziałowemu szpitalowi powiatowemu, natomiast  trzeci stopień będą tworzyły szpitale kliniczne i specjalistyczne.

Reforma lecznictwa szpitalnego zakłada zapewnienie skoordynowanego i skutecznego leczenia pacjentów po pobycie w szpitalu przez zagwarantowanie im kontynuacji leczenia i rehabilitacji w przyszpitalnej przychodni specjalistycznej.

Po likwidacji Narodowego Funduszu Zdrowia - od 1 stycznia 2018 r. - minister zdrowia przejmie zdecydowaną część jego kompetencji. Zadania regionalne związane z finansowaniem świadczeń zdrowotnych zrealizują nowo utworzone Wojewódzkie Urzędy Zdrowia, podległe pionowo ministrowi, a poziomo – wojewodzie.

Jednym z elementów reformy będzie utworzenie Urzędu Zdrowia Publicznego, który zintegruje cały rozproszony obecnie system zarządzania zdrowiem publicznym w Polsce. W jego skład weszłyby instytucje, które dziś działają na rzecz zdrowia Polaków, takie jak Państwowa Inspekcja Sanitarna, Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych czy Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii. Urząd Zdrowia Publicznego odpowiadałby także za realizację Narodowego Programu Zdrowia.

Zmiany nastąpią  również w podstawowej opiece zdrowotnej. Pacjentów będą leczyły zespoły POZ, w ramach których (z utrzymaniem samodzielności zawodowej i finansowej) będą współpracować ze sobą lekarz, pielęgniarka, położna, pielęgniarka szkolna i dietetyk.

Zespoły POZ mają także koordynować poruszanie się pacjentów po systemie opieki zdrowotnej i zbierać informacje na temat historii leczenia pacjentów, którzy uzyskali pomoc w szpitalach czy w gabinetach opieki specjalistycznej.

Resort zamierza wdrażać zmiany stopniowo, aby zagwarantować pacjentom bezpieczeństwo zdrowotne, a lecznicom – niezakłócone funkcjonowanie. Pierwsza część reformy związana z finansowaniem szpitali i podstawowej opieki zdrowotnej ruszy w lipcu 2017 roku. Pozostałe zmiany czekają nas od 1 stycznia 2018 r.