Procedury po zdiagnozowaniu (pacjent) Gotowe procedury, w przypadku gdy u jednego z pacjentów zdiagnozowano wirusa, pomogą Ci we właściwy sposób i w odpowiednim reżimie sanitarnym postępować z tą osobą i przekazać jej odpowiednie zalecenia.

Bardzo ważnym elementem leczeniem chorych na COVID-19 jest pomoc psychologiczna dla nich. Celem procedury jest stworzenie odpowiednich wytycznych, które opisują co należy zrobić i czym się wspomóc, aby ocena i monitorowanie stanu zdrowia psychicznego pacjentów były odpowiednie.

Ponieważ COVID-19 jest chorobą infekcyjną o etiologii wirusowej, bardzo istotnym elementem diagnostycznym i przewidującym przebieg choroby jest oznaczenie wskaźników odpowiedzi zapalnej. Celem procedury jest opracowanie wskazówek dla zespołu leczącego chorych na COVID-19, jak posługiwać się badaniami biochemicznymi i interpretować ich wyniki w odniesieniu do wskaźników odpowiedzi zapalnej.

W przebiegu COVID-19 pacjenci są narażeni na wtórne infekcje bakteryjne i grzybicze. Odpowiednio wcześnie wykonane posiewy mogą skutecznie polepszyć stan kliniczny pacjenta, a tym samym zminimalizować powikłania wynikające z wystąpienia wtórnych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych. Celem procedury jest stworzenie odpowiednich wytycznych dotyczących tego zagadnienia.

W przebiegu COVID-19, zwłaszcza u chorych z ciężkim przebiegiem, może dojść do niewydolności wielu układów oraz narządów, w tym nerek. Wówczas bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie nerkozastępcze. W tym celu konieczne jest, aby leczenie CRRT odbywało się zgodnie z wytycznymi. Celem procedury jest dostosowanie leczenia nerkozastępczego do wymogów chorych z COVID-19.

U pacjentów chorych na COVID-19, o ciężkim przebiegu, będących nieprzytomnymi oraz podłączonymi m.in. do aparatury ECMO czy respiratora, należy odsysać plwocinę. Celem procedury jest opisanie sposobu postępowania z pacjentami na oddziałach intensywnej terapii, u których czynności są wykonywane w reżimie sanitarnym. W związku z tym bardzo ważne jest, aby personel medyczny skrupulatnie przestrzegał procedur, aby zminimalizować ekspozycję na wirus SARS-CoV-2.

Pacjenci chorujący na COVID-19, zwłaszcza Ci u których przebieg choroby jest ciężki, wymagają zastosowania respiratoterapii. Związku z tym, bardzo ważne jest, aby nie dopuścić do rozwinięcia się u tych chorych odrespiratorowemu zapaleniu płuc, co w połączeniu z COVID-19 może mieć katastrofalne skutki. Celem procedury jest określenie postępowania związanego z profilaktyką zapaleń płuc u chorych na COVID-19.

U pacjentów hospitalizowanych, a tym bardziej chorych na COVID-19, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego komfortu fizycznego i psychicznego podczas leczenia. Chorym należy zapewnić odpowiednie znieczulenie bądź sedację, jeśli oczekują na zabiegi. Natomiast w przypadku wystąpienia splątania, należy je koniecznie opanować.   Celem procedury jest określenie sposobu opieki nad pacjentami z COVID-19 w przypadku znieczulenia i sedacji przez zabiegami, zwłaszcza bolesnymi.  

Obrazowanie medyczne w postaci RTG oraz TK klatki piersiowej stanowi ogromną wartość w diagnozowaniu chorych na COVID-19, a także monitorowaniu skuteczności leczenia oraz ocenie procesu zdrowienia. Wysoce zalecane jest badanie tomografii komputerowej (CT) wysokiej rozdzielczości. W związku z tym badanie TK HRCT klatki piersiowej do oceny wyjściowej chorych z COVID-19 jest zwykle wykonywane w dniu przyjęcia, lub – jeśli nie uzyskano poprawy stanu chorego – można go ponownie wykonać po 2-3 dniach. Jeśli stan chorego jest stabilny lub obserwowana jest poprawa stanu zdrowia, to powtórną tomografię klatki piersiowej można wykonać po 5-7 dniach. Bezsprzecznie u pacjentów w stanie krytycznym zalecane jest standardowo codzienne badanie radiologiczne klatki piersiowej przy użyciu przenośnego aparatu rentgenowskiego. Celem procedury jest określenie radiologicznych kryteriów rozpoznania COVID-19 na podstawie badań RTG oraz TK.

COVID-19 jest chorobą wirusową. Antybiotyki nie są zalecane do zapobiegania infekcjom bakteryjnym w łagodnych lub umiarkowanie ciężkich przypadkach; należy je ostrożnie stosować – w zależności od przebiegu choroby – u chorych w stanie ciężkim. W związku z tym antybiotykoterapię należy rozważyć u chorych z następującymi schorzeniami: rozległe zmiany w płucach, nadmiar wydzieliny oskrzelowej, przewlekłe choroby dróg oddechowych z historią kolonizacji patogenów w dolnych drogach oddechowych, przyjmowanie glikokortykoidów w dawce dobowej ≥20 mg (w przeliczeniu na prednizon). Celem procedury jest wskazanie, kiedy należy zastosować antybotykoterapię u pacjentów z COVID-19.

W związku z tym, że COVID-19 to nowa choroba zakaźna, nikt z personelu medycznego ani służb sanitarno-epidemiologicznych nie wiedział, w jaki sposób ją rozpoznawać. Celem procedury jest opracowanie kryteriów rozpoznania COVID-19 i wskazanie, na co zwracać uwagę w celu diagnozowania zakażeń SARS-CoV-2.